Dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych ma na celu zapewnienie, aby usługi medialne w jurysdykcjach państw członkowskich przyczyniały się do równości i dostępności.
Atrakcyjne treści i usługi
Atrakcyjne treści i usługi powinny być udostępniane w interoperacyjnym i pozbawionym granic środowisku internetowym.
Jesteśmy świadkami eksplozji sposobów dostarczania i wykorzystywania kreatywnych treści, od e-booków, przez serwisy streamingowe muzyki, po platformy udostępniania wideo i wiele innych. Niemniej jednak istnieją ważne wyzwania, którymi należy się zająć, takie jak transgraniczna dostępność usług lub zdolność mniejszych podmiotów europejskich do pełnego korzystania z dystrybucji online.
Jednym z elementów unijnej polityki w zakresie treści i mediów jest poprawa otoczenia dla usług online w zakresie kreatywnych treści poprzez analizę i rozwój polityki, a także poprzez finansowanie badań naukowych i innowacji.
W tym kontekście Komisja przyczynia się do znalezienia rozwiązań następujących kwestii:
- ewolucja praw autorskich i zarządzanie nimi w połączonym świecie;
- rola ICT w zarządzaniu treściami, w tym poprawa dostępności kreatywnych treści w internecie i ponad granicami;
- uproszczenie procesów licencjonowania i ich przejrzystość dzięki wykorzystaniu baz danych, metadanych i norm.
Zakaz podżegania do nienawiści
W obrębie UE
Władze w każdym kraju UE muszą dopilnować, aby audiowizualne usługi medialne nie zawierały żadnego nawoływania do nienawiści ze względu na rasę, płeć, religię lub narodowość. Jest to problem, na przykład, z kanałami, które popierają przemoc jako rozwiązanie konfliktów społecznych lub politycznych.
Całkowite zakazanie kanału telewizyjnego musi pozostać ostatecznością, ponieważ jest to radykalne posunięcie, które należy zrównoważyć z demokratycznym prawem do wolności słowa. Oprócz odpowiednich nadawców krajowych organy w państwach członkowskich UE są zobowiązane do podejmowania działań przeciwko:
- kanały nawoływania do nienawiści wykorzystujące łącze „w górę” w państwie UE;
- pojemność satelitarną wykorzystywaną do nadawania mowy nienawiści (zob. jurysdykcja dyrektywy audiowizualnej).
Poza UE
Organy UE nie mają uprawnień na mocy dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych do przeciwdziałania kanałom nawoływania do nienawiści spoza UE, takim jak zewnętrzne kanały satelitarne, które można odbierać w niektórych częściach UE. Komisja regularnie porusza kwestię nadawców mowy nienawiści w dialogu politycznym z zainteresowanymi krajami, w szczególności tymi, w których nadawcy mają siedzibę.
Dostępność dla osób niepełnosprawnych
Państwa członkowskie powinny zagwarantować dostępność usług medialnych dla osób z niepełnosprawnościami wzroku lub słuchu.
Osoby niedowidzące i niedosłyszące oraz osoby starsze powinny mieć możliwość uczestniczenia w życiu społecznym i kulturalnym UE. W związku z tym muszą mieć dostęp do audiowizualnych usług medialnych. Rządy muszą zachęcać przedsiębiorstwa medialne podlegające ich jurysdykcji do robienia tego za pomocą języka migowego, napisów, opisu dźwiękowego lub łatwej do zrozumienia nawigacji w menu.
Dowiedz się więcej o środkach dotyczących dostępu osób niedowidzących i niedosłyszących do programów telewizyjnych w państwach członkowskich przed przyjęciem dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych.
Najważniejsze wydarzenia
Dyrektywa o audiowizualnych usługach medialnych ustanawia warunki ramowe zapobiegające monopolizacji dużych wydarzeń przez telewizję płatną. Ramy te umożliwiają państwom członkowskim zapewnienie, aby nadawcy podlegający ich jurysdykcji nie transmitowali wydarzeń o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa na zasadzie wyłączności, ponieważ pozbawiłoby to większość odbiorców możliwości śledzenia tych wydarzeń.
Odnośne wydarzenia mogą mieć charakter krajowy lub inny, taki jak igrzyska olimpijskie, mistrzostwa świata w piłce nożnej, mistrzostwa Europy w piłce nożnej, inauguracja, małżeństwo lub pochówek króla, królowej lub głowy państwa lub ważne wydarzenie kulturalne.
Każde państwo członkowskie ma prawo sporządzić listę wydarzeń, które są postrzegane jako wydarzenia o doniosłym znaczeniu dla społeczeństwa. Zgodnie z art. 14 dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych państwa członkowskie powiadamiają Komisję o środkach, które podejmują lub zamierzają podjąć w odniesieniu do wykonywania wyłącznych praw do transmisji ważnych wydarzeń. Państwa członkowskie muszą również dopilnować, aby nadawcy podlegający ich jurysdykcji przestrzegali wykazów innych państw członkowskich, które przekazały je Komisji, na podstawie zasady wzajemnego uznawania.
Komisja musi zasięgnąć opinii komitetu kontaktowego ds. dyrektywy o audiowizualnych usługach medialnych zgodnie z art. 29 dyrektywy i musi ocenić zgodność środków krajowych z prawem UE. W przypadku pozytywnego wyniku tego procesu oceny środki są publikowane w Dzienniku Urzędowym UE.
Więcej informacji na temat środków podjętych przez poszczególne państwa członkowskie w tym obszarze.
Zob. wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 15 grudnia 2005 r.
Krótkie ekstrakty
Państwa członkowskie muszą zapewnić, aby każdy nadawca mający siedzibę w UE miał dostęp do krótkich fragmentów wydarzeń budzących duże zainteresowanie odbiorców, które są transmitowane na zasadzie wyłączności. Te krótkie fragmenty mogą być wykorzystywane wyłącznie w ogólnych programach informacyjnych i muszą być dostarczane na sprawiedliwych, rozsądnych i niedyskryminacyjnych zasadach.
To prawo dostępu powinno mieć zastosowanie w wymiarze transgranicznym tylko wtedy, gdy jest to konieczne, na przykład gdy żaden nadawca mający siedzibę w tym samym państwie członkowskim co nadawca ubiegający się o dostęp do fragmentów nie nabył praw.
Państwa członkowskie mogą określić zasady i warunki dotyczące dostarczania krótkich fragmentów. Jednakże w przypadku gdy przewidziana jest rekompensata, nie może ona przekraczać dodatkowych kosztów bezpośrednio poniesionych w związku z zapewnieniem dostępu.
Najnowsze wiadomości
Podobne tematy
W szerszej perspektywie