Na de op 24 februari 2025 gepubliceerde ontwerpaanbeveling van de Raad is de cyberblauwdruk nu aangenomen. Het beschrijft de belangrijkste betrokken actoren en mechanismen en legt de rollen en verantwoordelijkheden in elke fase van een crisis uit. Het gaat om het delen van informatie en het coördineren van reacties in alle stadia van een crisis, op politiek en technisch niveau.
De cyberblauwdruk moet relevante actoren in de Unie in staat stellen te begrijpen hoe zij kunnen interageren en optimaal gebruik te maken van de beschikbare mechanismen gedurende de volledige levenscyclus van crisisbeheersing. Het is bedoeld om uit te leggen wat een cybercrisis is en wat een cybercrisismechanisme op het niveau van de Unie in gang zet. Er wordt uitgelegd hoe beschikbare mechanismen zoals het noodmechanisme voor cyberbeveiliging, met inbegrip van de EU-cyberbeveiligingsreserve, kunnen worden gebruikt bij de voorbereiding van het beheer van, de respons op en het herstel van een crisis als gevolg van een grootschalig cyberbeveiligingsincident. Voorts is het de bedoeling een meer gestructureerde samenwerking tussen civiele en militaire actoren te bevorderen, met inbegrip van samenwerking met de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO), aangezien een grootschalig cyberincident dat gevolgen heeft voor de civiele infrastructuur van de Unie waarop het leger vertrouwt, ook NAVO-responsmechanismen kan activeren.
De cyberblauwdruk bouwt voort op de bestaande kaders, zoals de geïntegreerde politieke crisisrespons en de EU-toolbox voor cyberdiplomatie, en sluit aan bij onlangs aangenomen initiatieven, zoals de blauwdruk voor kritieke infrastructuur en de netcode inzake cyberbeveiliging voor de elektriciteitssector in de EU.